به گزارش شمالغرب، در هر نقطه ای از شهر که چشمی بگردانیم شاهد حضور گدایانی هستیم که انگار بازارشان خوب است و برای دل کندن از این شغل هم رغبتی از خود نشان نمی دهند.

برخی از این گدایان برای خود در جاهای پر رفت و آمد شهر، مکان مشخصی را تعیین کرده اند و حتی زحمت راه رفتن را هم به خود نمی دهند. اما دسته ای دیگر در سر چهارراه ها منتظر قرمز شدن چراغ راهنمایی هستند تا با متوقف شدن خودروها به سراغ رانندگان آنها بروند.

برخی گدایان نیز همچنان روال سنتی را ادامه می دهند و با زدن زنگ در خانه ها و یا رفتن به در مغازه های مختلف، از صاحبان آنها طلب پول می کنند؛ البته گروهی نیز هستند که بهانه های مختلفی همچون مسافر بودن و عدم داشتن جا و مکان و نیز بیمار بودن زن و فززندانشان را بهانه ای برای سوء استفاده از احساسات مردم می کنند.

اما در این میان عدم توجه مسئولان، به این معضل اجتماعی قابل تامل است.

نهادهایی همچون شهرداری، فرمانداری، نیروی انتظامی، سازمان بهزیستی، کمیته امداد و بسیاری از ادارات مرتبط دیگر که عملا هیچ اقدامی در خصوص جمع آوری، حمایت و هدایت متکدیان نمی کنند.

نهادهایی که به قطع یقین یکی از وظایف اصلی آنها رسیدگی به وضعیت متکدیان است.

حال تکدی گری در شهر به شغلی آزاد، فاقد نظارت و آنلاین تبدیل شده است.

البته ناگفته نماند که مشکلات اقتصادی کشور، بویژه استان اردبیل که از بیکاری، رکود بازار، نبود کارخانه و ... رنج می برد از عواملی است که باعث می شود برخی افراد از سر ناچاری دست به سوی مردم دراز کنند؛ هر چند بسیاری از متکدیانی که این روزها در شهر جولان می دهند نیز از شهرهای دیگر به اردبیل آمده اند.

حال در این شرایط انتظار می رود هم مسئولان اقتصادی استان و هم مسئولان فرهنگی و نظارتی، برنامه های مناسبی در جهت پیشگیری و مبارزه با تکدی گری تدارک دیده و با این معضل اجتماعی مقابله کنند.