به گزارش شمالغرب به نقل از آزادلو، نامه سرگشاده مدیر مسئول پایگاه خبری آزادلو به دکتر مجید خدابخش، استاندار اردبیل :

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای دکتر مجید خدابخش؛ استاندار محترم استان اردبیل

سلام علیکم

 آقای استاندار، روی حرفم با شماست. در اینکه شما یکی  از برجسته ترین افراد از لحاظ علمی و سیاسی در استان هستید شکی نیست. اما شما اگر یادتان باشد وقتی کلید تدبیر را در استان گرفتید، وعده هایی دادید. برای تک تک شهروندان شهرهای این استان… اگر بگوییم گرمی شهری محروم از کم ترین امکانات رفاهی است، چیزی جز حقیقت نگفته ایم. چرا باید میان شهرها تفاوت قایل شوید. اما انگار یادم نبود که این شهر حال و روز مناسبی ندارد و نمی تواند پذیرای وزیر یا سایر مقامات رده بالا باشد…

مردم این شهر چه گناهی کردند که باید شهرشان از کمبود امکانات همیشه گله مند باشند. چه اشکالی دارد وزرای کشور عزیزمان را تک تک به این شهر بیاورید تا مصداق کامل فرموده رهبر معظم انقلاب «اگر میخواهید محرومیت را از نزدیک لمس کنید به گرمی بیایید» از نزدیک محرومیت را لمس کنند. چه اشکالی دارد برای اشتغال جوانان این شهر گامی استوار بردارید. از شما به عنوان بالاترین مقام اجرایی استان انتظار داریم. از دولت تدبیر و امید انتظار داریم در کنار توسعه سایر شهرها نیم نگاهی هم به حال روز این شهر غریب و محروم دشت مغان نیز داشته باشید. به عنوان نمونه الحاق شهرهای مغان به منطقه آزاد تجاری ارس می تواند این شهر را از رکود سنگین اقتصادی رفاهی برهاند.

به صورت گذرا به برخی از امکانات اساسی که شهروندان هر شهر و دیاری به آن نیاز دارند اشاره می کنم. البته شما بهتر و بیشتر از ما بر موضوعات مطرحه واقف هستید. ابتدا باید بررسی شود منظور از امکانات چیست؟

* معابر مناسب و درخور برای سهولت عبور و مرور شهروندان : گرمی ندارد

* مبلمان مناسب و چهره زیبای شهری : گرمی ندارد

* فضای سبز مناسب برای پذیرایی از میهمانان و سیاحت اهالی : گرمی ندارد

* اماکن تفریحی در حد ابتدایی برای رفاه حال جوانان و کودکان شهر : گرمی ندارد

* اماکن فرهنگی مختلف برای پر کردن اوقات فراغت جوانان : گرمی ندارد

* اماکن ورزشی استاندارد و مجهز برای ورزشکاران : گرمی ندارد

* کارخانه و مجتمع های تولیدی بزرگ برای اشتغال حداکثری جوانان شهر : گرمی ندارد

و ده ها مطالب مختلف که نبود هر یک از اینها داغی بر دل اهالی این شهر گذاشته است. داغی که با مهاجرت از این شهر برای بسیاری التیام و برای آنان که هنوز هم خاک خیابان های این شهر را می خورند، با وعده های رنگین تلختر می شود. دکتر خدابخش عزیز؛ من به عنوان یک شهروند اهل گرمی از شما انتظار دارم. نمیدانم که آیا این نامه ها به دست شما می رسد یا خیر اما عاجزانه تقاضا دارم اگر از اوضاع آشفته مردم این شهر باخبر شدید، نیم نگاهی هم به گرمی بکنید.

و من الله توفیق…

* علی قاسمیان (نویسنده و روزنامه نگار)